Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

ΓΛΩΣΣΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ, Ο ΠΛΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΝΟΗΣΗΣ

Bookmark and Share
Αναρτήθηκε από Σείριος στις 4:40:00 μ.μ.
Ετικέτες: , , ,

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Για τούς βέβηλους και τον έξω κόσμο, υπήρχε και προσφερόταν λατρεία των 12 θεών του Ολύμπου που δεν ήταν τίποτε αλλο απο αναληφθείς γήινων και κοσμικών Διδασκάλων που υπέρβησαν τη πολότητα της 3.διάστασης και αναλήφθησαν. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που επικοινωνούν μαζί τους τώρα, τηλεπαθητικώς ή σαν κανάλι. Μέσα σε όλα τα αρχαία ελληνικά μυστήρια λατρευόταν ο ένας Θεός, και αυτός ηταν ΟΛΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΗ. Διδασκόταν επίσεις, οι 13 διαστάσεις με τις υποδιαστάσεις του υλικού μας σύμπαντος και του αντισύμπαντος κάτι που αναλυτικά έχει γράψει και αναφέρει ο μέγας Έλληνας μύστης Νικόλαος Μαργιωρής.

16 Ιουνίου 2011 στις 9:07 μ.μ.
Σείριος είπε...

Έχω μερικές ενστάσεις.
Πρώτον οι Αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν δωδεκαθειστές, αλλά πολυθεϊστές! Δεν είχαν δόγμα ούτε ιερό βιβλίο… Ήταν πνευματικά ελεύθεροι. Ο όρος δωδεκάθεο είναι όρος πολύ φρέσκος.

Δεύτερον. Δεν είναι δυνατόν να αποκαλούνται βέβηλοι όσοι λάτρευαν τους Ολυμπίους Θεούς. Τραγικό λάθος διατύπωσης.

Τρίτον . Το τι είναι οι Ολύμπιοι Θεοί, εξαρτάται από την νόηση του καθενός χωρίς κανείς να αγγίζει την πραγματικότητα… Κανείς δεν μπορεί να δώσει την σωστή απάντηση… Όποιος επιθυμεί έχει το δικαίωμα να πει ότι απλά δεν υπήρξαν ποτέ, γιατί έτσι του αρέσει… αυτό δεν σημαίνει ότι έχει και δίκιο…

Τέταρτον. Το τι γινόταν μέσα στα Ιερά Μυστήρια δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ερχόταν σε επαφή με τον υπερβατικό χώρο και τις θεϊκές οντότητες, άλλαζε η ζωή τους και ο χαρακτήρας τους προς το καλύτερο και λόγο της επαφής τους με τον υπερβατικό χώρο έπαυαν να φοβούνται τον θάνατο και οι γνώσεις που αποκτούσαν ήταν για το κοινό καλό.

Αυτό που εντελώς λανθασμένα αποκαλούμε θεό, είναι Άπειρο και δεν είναι δυνατόν να χωρέσει και να κατανοηθεί ούτε να περιγραφεί από την ανθρώπινη νόηση που έχει περιορισμένες δυνατότητες.
Πως λοιπόν γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι είναι ένας ή 2, ή 10, ή 100… … ότι και να πούμε θα είναι κατώτερο από το μεγαλείο του Απείρου.. . ούτε αλλάζει την καθημερινότητα μας…
Το τι θέλουμε να είναι και το τι πιστεύουμε ότι είναι, μέχρι το τι είναι, υπάρχει μια απόσταση που αδυνατεί να καλύψει ο ανθρώπινος νους, που πρέπει πρώτα να γνωρίσει τον εαυτό του και μετά ας ασχοληθεί με τα υπερβατικά και τους αριθμούς ή τον αριθμό των θεών…

Προσοχή. Στην κλίμακα των οντοτήτων ο άνθρωπος των τριών διαστάσεων που καυχιέται από άγνοια και αλαζονεία ότι είναι η κορωνίδα της δημιουργίας, βρίσκεται στο τελευταίο σκαλί.
Τις οντότητες που βρίσκονται πιο πάνω και σε διαφορετικές διαστάσεις ο άνθρωπος ούτε μπορεί να τις αντιληφτεί ούτε να κατανοήσει τις γνώσεις τους.
Επίσης οι κατώτερες υπερβατικές οντότητες δεν έχουν πρόσβαση στην γνώση των ανωτέρων.

Και έχουμε και τον άνθρωπο που επιμένει ότι ξέρει τι είναι θεός και αν είναι ένας ή όχι…

16 Ιουνίου 2011 στις 11:56 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου