ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙ ή ΤΟ ΕΓΩ;

Λοιπόν, πώς ξέρετε πότε εκφράζετε πραγματικά η ψυχή σας και πότε είναι ο εγωισμός σας;  Πότε η αυθεντική έκφραση του διπλωμάτη μέσα σας μεταμορφώνεται πραγματικά σε συμβιβασμό της ψυχής;

Αυτή είναι μια ισχυρή και σημαντική ερώτηση.

Και υπάρχει μόνο μια ψυχή που μπορεί να απαντήσει - εσύ!

Το κατώτερο μυαλό θέλει μια έτοιμη απάντηση. Τείνει να μην αισθάνεται άνετα με ανοιχτές και αφηρημένες ερωτήσεις που «αιωρούνται στον αέρα». Αλλά δουλέψτε για να συνηθίσετε αυτή την ερώτηση…

"Είναι η ψυχή που ενεργεί τώρα ή το εγώ;"

Κρατήστε το στη συνειδητοποίησή σας και αμφισβητήστε κάθε κατάσταση με αυτό. Νιώστε την αντίδραση/απάντησή σας σε αυτό.

Εάν ενεργεί το εγώ, οι επιλογές γίνονται συχνά από ανεπαίσθητα επίπεδα φόβου - από την ανάγκη για ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Μήπως λοιπόν η απάντησή σας είναι πραγματικά για κατευνασμό επειδή φοβάστε πώς θα αντιδράσουν οι απέναντί ​​σας;

Εργαστείτε για να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας.

Το εγώ θα σας κάνει να νιώσετε μικροί, κάτι που θα αντανακλάται στη φυσική γλώσσα του σώματός σας.

Συνειδητοποιήστε ότι ΟΛΕΣ οι καταστάσεις είναι μια συν-δημιουργία. Και τα δύο μέρη έχουν κάτι να μάθουν.  https://www.bibliotecapleyades.net/

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ, ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, 

ή ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ...;

Εμείς ως είδος έχουμε αποσυνδεθεί από τον εαυτό μας και τον πλανήτη μας. Η φύση δεν είναι πλέον το σπίτι μας και σιγά σιγά προγραμματιζόμαστε να υπνοβατούμε σε έναν εφιάλτη.

Το μόνο που γνωρίζουμε για το συλλογικό μας παρελθόν είναι αυτό που έχουμε διδαχθεί από τους δασκάλους μας, τους γονείς μας και τον περίγυρο. Δεν ξέρουμε αν είναι αλήθεια ή ψέμα…

Όλοι έχουμε τις «αλήθειες» μας, τις κληρονομικές μας φυλετικές και ταξικές προκαταλήψεις.

Η αντίληψή μας για την πραγματικότητα βασίζεται στις πληροφορίες που διδαχθήκαμε και ως εκ τούτου, τείνουμε να πιστεύουμε ότι αυτό που μας έχουν πει ως «αλήθεια» είναι η αλήθεια. Οι περισσότεροι από εμάς δεν το αμφισβητούμε καν, ακόμα κι αν η συνείδησή μας μας λέει ότι είναι λάθος.

Σκεφτείτε όλες τις διαφορετικές παραδόσεις που υπάρχουν στον κόσμο, η καθεμία με τις δικές της αλήθειες και μοναδικές μορφές προγραμματισμού, θρησκείες και κληρονομικά δόγματα, έναν κόσμο όπου κάθε συμβαλλόμενο μέρος είναι εξαρτημένο να πιστεύει ότι έχει δίκιο και όλοι οι άλλοι έχουν άδικο.

Από τη στιγμή που έχουμε κατηχηθεί με τα συστήματα πεποιθήσεων των άλλων και τα έχουμε αποδεχθεί ως δικά μας, παύουμε να σκεφτόμαστε μόνοι μας και γινόμαστε πιστοί οπαδοί ενός ατόμου, μιας «αλήθειας» ή ενός ιδανικού.

Και, όταν αυτό το «κληρονομημένο σύστημα πεποιθήσεων» αμφισβητείται από άλλους οπαδούς διαφορετικής πεποίθησης, ακολουθούν επιχειρήματα και καυγάδες… και αυτή η πόλωση οδηγεί τελικά σε συγκρούσεις.

Ο Σαίξπηρ έγραψε ότι, όλοι οι κόσμοι μια σκηνή και όλοι οι άνθρωποι απλά παίκτες...

Πιόνια σε μια σκακιέρα - μαριονέτες που παίζονται από κουκλοπαίκτες και προετοιμάζονται για να πολεμήσουν μεταξύ τους - ακριβώς όπως οι καλοί και οι κακοί στις ταινίες.

Προσπαθήστε να είστε αυθεντικοί άνθρωποι και όχι κλώνος αντιγραφής του συστήματος.

Για να απελευθερωθούμε στο μυαλό, πρέπει να στραφούμε προς τα μέσα μας- να διερευνήσουμε τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις μας και την άποψή μας για τον κόσμο... - και μετά να αναρωτηθούμε: Οι σκέψεις και οι απόψεις μας, γεννήθηκαν από προσωπική μας εμπειρία ή είναι σκέψεις κάποιου άλλου...;

Elva Thompson,

από τον ιστότοπο Heart Star Books

Απόσπασμα. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: https://www.bibliotecapleyades.net/