Ο Κρίτων, παιδικός φίλος του Σωκράτη, µη βλέποντας τον για πολλές εβδοµάδες ούτε στην αγορά ούτε στα γυµναστήρια, ανησύχησε και πήγε στο πλιθόχτιστο πατρικό του σπίτι.
Καθώς προχώρησε στο υπνοδωµάτιο, είδε το Σωκράτη να κάθεται ακίνητος µπροστά στο ανοιχτό παράθυρο, και µολονότι βασίλευε κι' εδώ ακαταστασία, τούτη η κάµαρα, η φτωχική, ανάδινε ένα παράξενο άρωµα γαλήνης κι' ευδαιµονίας. Πλησίασε το φιλόσοφο, µα κείνος δεν ένιωσε την παρουσία του. Ανάβλεπε, πέρα, µακριά, προς το γαλάζιο βουνό της Πεντέλης.
— « Σωκράτη . . . », κάλεσε ο Κρίτων σιγαλά. Δεν έλαβε απάντηση. Ο φίλος του έµοιαζε να ονειρεύεται ξύπνιος. Το σφιχτά κλειστό στόµα και τα βαθουλωµένα µάτια φανέρωναν πως είχε συγκεντρωθή ολότελα στον εαυτό του, βασανισµένος από κάποιαν έµµονη σκέψη, που δεν έβρισκε διέξοδο. Τον άγγιξε στον ώµο και τότε ο Σωκράτης στράφηκε και τον κοίταξε. Ο Κρίτων τον βρήκε πολύ αλλαγµένο· το άσκηµο πρόσωπο του είχεν ασκηµήνει περισσότερο, τα µάτια του είχανε χάσει την αναλαµπή τους και το φαρδύ του μέτωπο έδειχνε ρυτίδες. Τα λίγα µαύρα μαλλιά που φύτρωναν πάνω από τ' αφτιά, πέφτοντας πλάγια στα ρηχά μάγουλα, έδειχναν το πρόσωπο ωχρότατο.
Ο Σωκράτης στήλωσε το βλέµµα του αφηρηµένα, χωρίς να βγάλη µιλιά. Η µεγάλη µέσα του σιωπή απλωνότανε γύρω και σκορπούσε ηρεµία.
— «Τι έγινες; Τι κάνεις;» ρώτησε ο Κρίτων.
Ο φιλόσοφος του χαµογέλασε κι' επειδή γνώριζε την αφοσίωση του, έπιασε το χέρι του κι' ανασηκώθηκε. Κατάλαβε από την έκφραση του Κρίτωνος το σάστισµα που τον κατείχε και γέλασε µε κείνο το νεανικό γέλιο που συνήθιζε, γέλιο γεµάτο καλωσύνη.
— «Μη µε βλέπης έτσι κουρελή, του είπε, ποτέ δεν ήµουνα καλύτερα. Πιο ευτυχισµένος κι' από βασιλιά».
Από το βιβλίο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΛΟΚΩΣΤΑ
-------------------------------
Γράφει ο Πλάτων στους Νόμους :
«Κλεινίας: Η πρώτη και μεγαλύτερη νίκη από όλες για κάθε άνθρωπο είναι εκείνη που μπορεί να πετύχει πάνω στον εαυτό του. Αντίθετα, πολύ χειρότερο και ταπεινωτικό είναι να νικιέται κανείς από τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτό δείχνει ότι μέσα στον κάθε άνθρωπο γίνεται ένας πόλεμος ενάντια στον εαυτό του.
Κλεινίας: Κἀνταῦθα, ὦ ξένε, τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη, τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ᾽ ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. ταῦτα γὰρ ὡς πολέμου ἐν ἑκάστοις ἡμῶν ὄντος πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς σημαίνει».
(Βλ. Πλάτων «Νόμοι, 626.e. 2 – 5»)
Μάταιος είναι ο φιλοσοφικός λόγος που δεν θεραπεύει κανένα ανθρώπινο πάθος· ακριβώς όπως η ιατρική δεν ωφελεί παρά μόνο σαν θεραπεύει τις αρρώστιες του σώματος, έτσι και η φιλοσοφία δεν προσφέρει τίποτε αν δεν απαλλάσσει την ψυχή από τα πάθη της. (Επίκουρος)
-------------------------------
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΝΙΚΗ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ (ΠΛΑΤΩΝ)
Ο ΑΘΛΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΟΝΥΚΤΙΑΣ ΟΡΘΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου