ΚΑΙΑΔΑΣ – ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ

ΑΠΛΕΤΟ ΦΩΣ ΣΤΑ ΨΕΥΔΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ

Στο άκουσμα της λέξης ΚΑΙΑΔΑΣ μας έρχεται αμέσως στο μυαλό αυτό που όλοι μάθαμε στο σχολείο, ότι ο Καιάδας αποτελούσε το μέρος εκείνο που οι Σπαρτιάτες έριχναν δύσμορφα, καχεκτικά ή ανάπηρα βρέφη. Αυτή η θεωρία ξεκίνησε όταν το 1905 ομάδα ξένων αρχαιολόγων (πιθανότατα Βρετανών) ξεκίνησε έρευνες στον Καιάδα. Τα ευρήματα (οστά) που βρέθηκαν στο βάραθρο οδήγησαν τους πνευματικά νεόπλουτους και

επιστημονικά αδαείς, στο συμπέρασμα ότι οι Αρχαίοι Σπαρτιάτες για την διατήρηση της ευγονίας πετούσαν εντός του Καιάδα τα ανάπηρα και "άχρηστα" για αυτούς νεογέννητα. Το συμπέρασμα αυτό προέκυψε με τον εξής επιστημονικό όρο «ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΜΙΚΡΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΑΡΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΒΡΕΦΗ» ΤΕΛΕΙΟ! Η επιπόλαιη αυτή κρίση είχε ως αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα οι νεοέλληνες και όχι μόνο, να εξακολουθούν να πιστεύουν αυτό το αστείο παραμύθι. Οι ανασκαφικές διερευνήσεις στο σπήλαιο βάραθρο που ταυτίζεται με τον Καιάδα, το οποίο βρίσκεται στις υπώρειες του Ταϋγέτου, σε υψόμετρο 750 μ. και στα όρια του οικισμού Τρύπης Λακωνίας, περίπου 10 χλμ. βορειοδυτικά της Σπάρτης, δεν έχουν αποδώσει οστά βρεφών. Σε αντίθεση, ο χώρος βρίθει ανθρώπινων οστών, που ανήκαν σε άνδρες ηλικίας 18- 35 ετών.

Ο Θ. Κ. Πίτσιος, αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής Ανθρωπολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών που διεξάγει ανθρωπολογική έρευνα στο βάραθρο, παρουσίασε τα συμπεράσματά του από την έρευνα.

Όπως είπε στο «Έθνος», μέχρι στιγμής έχουν εντοπισθεί οστά 46 ατόμων σε επιφανειακές έρευνες που έχουν διεξαχθεί και οι οποίες συνεχίζονται. Οι έρευνες διεξάγονται με τη συνεργασία του καθηγητή αρχαιολογίας Π. Θέμελη, και σύντομα θα εκδοθεί και ένας ειδικός τόμος για το θέμα αυτό. Μέχρι στιγμής, πάντως, σε καμία ανασκαφή στη Λακωνία δεν έχουν εντοπισθεί οστά βρεφών σε τέτοιες συνθήκες που να δείχνουν θανάτωσή τους σε συγκεκριμένο χώρο.

Οι ανακοινώσεις ήταν πλούσιες και ιδιαίτερα κατατοπιστικές.

Οι ερευνητές συμπέραναν πως τελικά έριχναν ενήλικες κατάδικους ή αιχμαλώτους. Ο ιστορικός Στράβων αποκαλεί το μέρος αυτό «δεσμωτήριον το παρά Λακεδαιμονίους σπήλαιο».

O Πλούταρχος και μόνον αυτός, αναφέρει στον βίο του Λυκούργου, ότι οι γονείς του κάθε νεογέννητου το έφερναν εμπρός σε μία επιτροπή γερόντων που το εξέταζαν. Εάν το εύρισκαν υγιές και αρτιμελές το παρέδιδαν στην πόλη να ανατραφεί, ενώ στην αντίθετη περίπτωση το «απέπεμπον εις τας λεγομένας Αποθέτας». Πολλοί πήγαιναν και τα έπαιρναν και τα παιδιά αυτά γίνονταν οι «θρεπτοί» δούλοι. Οι οποίοι υπ όψιν είχαν το δικαίωμα να έχουν προσωπική περιουσία και να ταξιδεύουν εκτός πόλεως, σε αντίθεση με τους ικανούς οι όποιοι ήταν μόνο στρατιώτες.

Το παραμύθι του Καιάδα μπορεί να το καταρρίψει και μόνο η γνώση της ιστορίας. Αφού δεν συμβιβάζεται με τον Τυρταίο που ήταν εκ γενετής τυφλός, ή τον βασιλιά της Σπάρτης Αγησίλαο που ήταν χωλός και αυτός εκ γενετής. Κάποτε ειρωνεύτηκαν έναν αρχαίο Σπαρτιάτη που ήταν κουτσός γιατί πάει να πολεμήσει. Αυτός απάντησε πως ο πόλεμος χρειάζεται άτομα που μένουν στη θέση τους και όχι άτομα που το βάζουν στα πόδια.

Όποιος έχει έστω και ένα στοιχείο από αρχαία πηγή, για ρίψη βρεφών στον Καιάδα, ας δώσει την παραπομπή.

Πηγές: www.ethnos.gr http://tamvakologos.blogspot.com/2008/12/blog-post_1708.html http://www.ellanios.com/index.php/component/content/article/29-news/123-keadas