ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ

Περί βασκανίας ο λόγος. Ναι! Σωστά καταλάβατε. Αυτό που λέει ο λαός «Μάτι». Και δεν ξέρω πόση σχέση μπορεί να έχει με το μάτι, δηλαδή με την όραση. Το θέμα είναι λεπτό μόνο και μόνο επειδή υπάρχει άγνοια και σκέφτηκα πολύ αν θα αναρτήσω το θέμα. Ο μοναδικός σκοπός αυτής της ανάρτησης είναι να δούμε μια ενέργεια έναντι στη βασκανία ενός Μύστη της Ελληνικής αρχαιότητας, του Μάντη Τειρεσία, για να διαπιστώσουμε τις γνώσεις του. Τις πληροφορίες μας τις δίνει Ο ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ (Ηρακλίσκος στιχ. 87-99).

Για το ζήτημα αυτό υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που δέχονται το φαινόμενο ως υπαρκτό, και αυτοί που (καμιά φορά κοροϊδεύοντας) το απορρίπτουν ως ανύπαρκτο και ως δεισιδαιμονία ή αυθυποβολή. Πάντως είναι καλό όταν θέλουμε να στηρίξουμε μια άποψη θα πρέπει να έχουμε ισχυρά επιχειρήματα. Και για να προλάβω τυχόν ενθουσιασμό από τους υποστηρικτές του θέματος, αλλά και τυχόν ειρωνικά χαμόγελα από τους αρνητές, έχω να πω στους πρώτους, ότι οι προσωπικές εμπειρίες είναι αυστηρώς προσωπική υπόθεση, και δεν χρειάζεται να πειστεί κάποιος τρίτος για αυτό που πιστεύετε εσείς ότι είναι, αφού κι εσείς οι ίδιοι δεν μπορείτε να εξηγήσετε το φαινόμενο. Και για τους δεύτερους, τους αρνητές, να έχουν υπ όψιν τους ότι η φράση «δεν τα πιστεύω εγώ αυτά, αυτά είναι βλακείες», δεν αποτελεί επιχείρημα περί ανυπαρξίας. Και στις δυο περιπτώσεις απαιτείται έρευνα, και μάλιστα σε μονοπάτια μη συμβατικά. Έχω ξαναπεί ότι δεν υπάρχει μεταφυσική. Τα πάντα είναι Φυσική. Και αυτά που αποκαλούμε ματαφυσική είναι τα φενόμενα που λαμβάνουν χώρα με φυσικούς νόμους που ακομη δεν έχουμε ανακαλύψει, ή που έχουμε ξεχάσει…

Αν αναρωτιέστε σε ποια κατηγορία ανήκει ο γράφων, σας απαντώ σε καμία από τις δυο. Είναι άλλο πράγμα το πιστεύω ή δεν πιστεύω, από το γνωρίζω ή δεν γνωρίζω. Οι προγονοί μας δεν ησύχαζαν αν δεν γνώριζαν την αιτία του γεγονότος, του αποτελέσματος γενικώς. Στήριζαν την κάθε άποψη τους διότι πρώτα είχαν εξασφαλίσει την γνώση. Δεν πίστευαν. Γνώριζαν. Γι αυτό δεν ανήκω σε καμία από τις δυο κατηγορίες. Επειδή δεν γνωρίζω ακριβώς και είμαι στο στάδιο της έρευνας. Γι αυτό, επαναλαμβάνω, η λέξη πιστεύω ή δεν πιστεύω, δεν αποτελεί επιχείρημα σε κάθε περίπτωση.

Αυτοί που θέλουν να στηρίξουν την ύπαρξη του ζητήματος αυτού, όλοι έχουμε ακούσει, να προβάλουν και το «επιχείρημα» , «αφού το δέχεται και η Εκκλησία, άρα ισχύει». Απάντηση: Παγερά αδιάφορο. Το θέμα αυτό, προϋπήρχε της εκκλησίας, και δεν περιμέναμε τα τελευταία χρόνια της ιστορίας, από την εκκλησία να αποφασίσει τι είναι υπαρκτό και τι όχι. Το συγκεκριμένο ζήτημα η εκκλησία το αποδίδει στον Διάβολο, όπως στον Διάβολο αποδίδει και τους Ολυμπιακούς Αγώνες και άλλα πολλά… να μη τα ξαναλέμε. Επομένως το επιχείρημα «το δέχεται και η εκκλησία» θα το θεωρήσουμε ισχυρό μόνο αν μας πει την αιτία του φαινομένου πέρα από τον Διάβολο.

Την αίτια την οποία γνώριζαν πολύ καλά οι Μύστες της Ελληνικής αρχαιότητας, και έτσι γνώριζαν τι ακριβώς έπρεπε να κάνουν για να αντιμετωπίσουν αρνητικές δυνάμεις όπως θα δούμε.

Μνημονεύουμε (χωρίς να παραβλέπουμε την συμβολή των απείρων ακόμα ονομαστών Μυστών) τον μεγάλο Πυθαγόρα, τον Απολλώνιο τον Τυανέα, τον Άβαρι, τον Επιμενίδη τον Κρήτα, τον Δημόκριτο, τον Αριστοτέλη, τον Εμπεδοκλή. Επίσης όπως μνημονεύονται στα αρχαία κείμενα και δέχονται οι αρχαίοι συγγραφείς, εκτός από τους πιο πάνω είναι η Κίρκη, η Μήδεια, η Πασιφάη, η Αγαμήδη, η Περιμήδα, ο Αιήτης, ο Πέρσης, (πατέρας της Εκάτης), ο Ηρακλής , οι Κάβειροι, οι Κορύβαντες, οι Κουρήτες, οι Τελχίνες, οι Κέκροπες, η Γλαυκοθέα και οι Σίβηλλες.

Οι Μύστες γνώριζαν τι ακριβώς είναι η βασκανία, ποια είναι η αιτία της, όπως και το πώς μπορεί να επηρεάσει τον ανθρώπινο οργανισμό.

Θα παραθέσουμε μια ενέργεια έναντι στη βασκανία ενός Μύστη της Ελληνικής αρχαιότητας, του Μάντη Τειρεσία, για να διαπιστώσουμε την τέλεια κατανόηση του φαινομένου της βασκανίας, όπως και την επιστημονική αντιμετώπιση του από τους Έλληνες Μύστες. Τις πληροφορίες μας τις δίνει Ο ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ (Ηρακλίσκος στιχ. 87-99).

Και να ποια ήταν η μαγική συνταγή που έδωσε ο Τειρεσίας: «Αλλά γυναίκα» παραγγέλλει ο Τειρεσίας στην γυναίκα του σπιτιού, «εσύ να έχεις φωτιά έτοιμη επάνω στην στάχτη, ετοιμάστε δε ξερά ξύλα από ασπάλαθο ή παλιούρια, (ασπαλάθω ή παλιούρω όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Θεόκριτος), ή βάτο ή ξεραμένη λευκακάνθα (είδος θάμνου αγκαθωτού). Στη συνέχεια ο Τειρεσίας συμβουλεύει (την μητέρα του Ηρακλέους) να κάψουν θειάφι και να θειαφίσουν όλο το σπίτι. Μετά να πάρουν νερό, να λιώσουν μέσα αλάτι και με ένα χλωρό κλαρί να ραντίσουν όλο το σπίτι όπως το συνήθιζαν οι αρχαίοι ‘Έλληνες. Εδώ ο Τειρεσίας εννοεί το λεγόμενο «περιραντήριον ύδωρ» σαν την σημερινή «αγιαστούρα» που λέει ο λαός υπονοώντας τον βασιλικό που ραντίζει ο παπάς. Γι αυτό είπα πιο πάνω δεν περιμέναμε την εκκλησία να θεσπίσει τι υπάρχει και τι όχι από τα προϋπάρχοντα αυτής. Αφού τα πάντα έχει αντιγράψει από την Ελληνική αρχαιότητα.

Στο θέμα μας. Όλα αυτά που ο Τειρεσίας έδωσε εντολή να γίνουν στο σπίτι, πολύ εύκολα μπορούν να χαρακτηριστούν τσαρλατανισμοί από κάποιον που δεν τα δέχεται αλλά όπως είπα και πιο πάνω θα πρέπει να αποδείξει ότι είναι τέτοιοι.

Ας δούμε λοιπόν το μυστικό του Μύστη. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν «το πυρ καθαιρεί» δηλ. η φωτιά εξαγνίζει. (Πρβλ. Πλουτάρχου Ζητήματα Ρωμαϊκά Ι). Η φωτιά κατά τον Ηράκλειτο ήταν «αείζωος» και η αρίστη των ψυχών ήταν ξηρότατη κατά τον μεγάλο φιλόσοφο και μάλιστα «έμπυρος», δηλαδή όλο φωτιά. Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί ο Τειρεσίας ξέρανε την υγρή ατμόσφαιρα του σπιτιού (Βλ. Αιλιανού Ποικίλη, Ιστορία Η-13) διώχνοντας κάθε υγρασία η οποία ήταν καλός αγωγός για όλα τα δυσμενή τα οποία έλκονταν στο σπίτι που ήταν υγρό. Μόλις πρόσφατα ακούσαμε για σκεπτομορφές, οι οποίες με απλά λόγια είναι ζωντανές ενεργειακές οντότητες οι οποίες γεννιούνται από τον πομποδέκτη εγκέφαλο και για αυτές δεν είναι πρόβλημα η απόσταση ή άλλα εμπόδια. Για να επικαθήσουν κάπου όμως χρειάζονται έναν καλό αγωγό και αυτός είναι η υγρασία. Τώρα μπορεί ο αναγνώστης να κατανοήσει ποιές καταπληκτικέ γνώσεις είχε ο Τειρεσίας για να ξεράνει κατ αρχήν το σπίτι της Αλκμήνης με μια γερή φωτιά. Έτσι δημιούργησε ευνοϊκό πεδίο ρευστότητος των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων ώστε αυτά να είναι ευχάριστα και όχι δυσάρεστα (δυσμενή) για τους κατοικούντες στο σπίτι που εκλήθει να εξαγνίσει και να καθαρίσει.

Ας εξετάσουμε τώρα την σημασία του θειαφίσματος. Το θειάφι εθεωρείτο θεϊκής προελεύσεως για τους αρχαίους Έλληνες. ο Τειρεσίας όμως δεν χρησιμοποίησε το θειάφι επειδή είχε θεϊκή προέλευση και μόνο, όπως θα νόμιζαν οι αμύητοι. Οι ιδιότητες που έχει το θειάφι ήταν γνωστές στους Μύστες της Ελληνικής αρχαιότητας. Έτσι και ο Τειρεσίας γνώριζε πως όταν το θειάφι καίγετε σε κλειστό χώρο, μετατρέπεται σε ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ. Αυτό είναι βεβαιωμένο σήμερα και με αυτήν την μορφή το βρίσκουμε σε διάφορες εφαρμογές στην βιομηχανία, φαρμακευτική, φαρμακολογία κ.α. Με την τροπή λοιπόν του θειου σε διοξείδιο του θείου ο Τειρεσίας, ΑΠΕΣΤΕΙΡΩΝΕ και χρησιμοποιούσε ως «αναγωγικό», δηλαδή για να ανυψώσει ορισμένες ουσίες στον αέρα, το θειάφι που έπαιρνε την μορφή του διοξειδίου πλέον με την καύση του. Το διοξείδιο του θείου σήμερα χρησιμεύει για να αποστειρώσει και ως «αναγωγικό» για να ανυψώσει ουσίες.

Και το ράντισμα με το αλάτι (περιρραντήριον ύδωρ) που θα έλιωναν στο νερό, είχε και αυτό την επιστημονική εξήγηση του, την οποία οι αμύητοι δεν καταλάβαιναν και την θεωρούσαν μέρος της ιερουργίας που πραγματοποιούσε ο Τειρεσίας για να εξαγνίσει το σπίτι. Ο Μύστης Τειρεσίας, διατάσσοντας το ράντισμα του σπιτιού με αλατόνερο, γνώριζε ότι το αλάτι περιέχει χλώριο, το οποίο είναι η ουσία που βοηθά να απελευθερωθούν μαγνητικές δυνάμεις (η κακή ακτινοβολία που είχε διαποτίσει το σπίτι) και σε συνδυασμό με την θερμότητα (γερή φωτιά) και με το θειάφισμα, να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και να απελευθερώσει τον χώρο του σπιτιού από όλες τις δυσμενείς ακτινοβολίες. Σήμερα το χλώριο που περιέχει το αλάτι μαζί με το φως και την θερμότητα χρησιμεύει ως ηλεκτρολύτης. Επίσης με το χλώριο χλωριώνουν διάφορες οργανικές ενώσεις, όπως τα χλωρικά άλατα, τα υποχλωριώδη άλατα, τον τετραχλωριούχο άνθρακα. Πρέπει να σημειώσουμε ότι το υδροχλώριο έχει οξειδωτικές και εκρηκτικές ιδιότητες.

Να η ερμηνεία των ενεργειών του Τειρεσία για τον εξαγνισμό του σπιτιού που εκλήθει να καθαρίσει. Μόνο οι Μυημένοι θα κατανοούσαν τις ενέργειες αυτές του Μύστη, που επεδίωξε με επιστημονικά κριτήρια και μόνον, να διώξει από το σπίτι κάθε κακή ακτινοβολία. Αυτές οι γνώσεις δυστυχώς πέρασαν στην λήθη, και έτσι πολύ εύκολα χαρακτηρίζονται τσαρλατανισμοί από τους «έξυπνους», αλλά και αυτοί που «ξεματιάζουν» με αλάτι το κάνουν γιατί έτσι τους έμαθαν οι παλαιότεροι, χωρίς όμως να ξέρουν γιατί χρησιμοποιούν το αλάτι. Βέβαια υπάρχει η «επιστημονική» ερμηνεία, ότι το αλάτι διώχνει το διάβολο. Τα στοιχεία είναι από το περιοδικό «Ιερά Ελλάς», τεύχος 4^ο, σελ. 6, του Αθανασίου Μαργαρίτη. Ελπίζω το άρθρο να ήταν χρήσιμο.

Σείριος