Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ φιλόξενη αγκαλιά στο ηλιακό μας σύστημα είναι η Γή. Δεδομένου ότι τά διαπλανητικά ταξίδια μαζικής κλίμακος είναι απίθανο νά υλοποιηθούν πρίν περάσουν πολλοί αιώνες, η μοναδική μας επιλογή γιά νά ζήσωμε (κυριολεκτικώς) είναι αυτός ο πλανήτης τόν οποίον τώρα κατοικούμε (=καταστρέφομε) καί αυτός, όχι ολόκληρος (δέν μπορούμε νά ζήσωμε σέ υψόμετρο άνω τών 4.000 μέτρων, στίς ερήμους, στούς ωκεανούς, στούς πόλους).
Στήν Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν θεοί καί θεές γιά κάθε στοιχείο τής φύσεως (πανθεϊσμός, κάθε τί θεϊκό, ο άνθρωπος μέρος τού σύμπαντος, ο άθρωπος "θεϊκός") καί σεβασμός στίς δυνάμεις καί στά στοιχεία τής ΦΥΣΕΩΣ. Εγράφησαν καί εψάλλοντο ύμνοι γιά τήν ΦΥΣΙΝ.
Η ΦΥΣΙΣ δέν εκδικείται, δέν
έχει τέτοια χαρακτηριστικά (όπως έχουν
κάποιοι "σύγχρονοι θεοί"). Η ΦΥΣΙΣ
λειτουργεί ακολουθόντας τούς δικούς
αιωνίους συμπαντικούς φυσικούς νόμους.
Κατά κάποιον τρόπον "αμύνεται", ή
ακριβέστερον "προσαρμόζεται". Η
ΦΥΣΙΣ "μεταλλασομένη", θά συνεχίση
νά υπάρχη. Ο άνθρωπος, μή δυνάμενος νά
ζήση στίς νέες "μεταβολές" μοιρέως
θά εξαφανισθή, ίσως καί ολοσχερώς από
τόν πλανήτη Γή. Καί η μητέρα Γη, η ΓΑΙΑ,
κάποιες χιλιετίες ή χιλιετίες χιλιετιών
αργότερα, θά δημιουργήση μία άλλη μορφή
ζωής, ίσως ευφυέστερη καί συνετώτερη
από τήν σημερινή.
Τό πρόβλημα δέν τό
έχει η ΦΥΣΙΣ. Τό έχει ο άφρων άνθρωπος,
μέ τήν "πολιτική" του, μέ τήν
συμπεριφορά του, μέ τίς δοξασίες του
περί ζωής πίστεως καί ΦΥΣΕΩΣ.
http://greatlie.com/
---------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου