Εάν κανείς φτιάξει την εικόνα ενός φίλου, πιστεύει ότι ο φίλος του βρίσκεται μέσα στην εικόνα;;;

Και πραγματικά, εάν κανείς φτιάξει την εικόνα ενός φίλου, δεν πιστεύει βεβαίως ότι ο φίλος του βρίσκεται μέσα στην εικόνα, ούτε ότι τα μέλη του σώματος του έχουν εγκλεισθεί μέσα στή ζωγραφιά, αλλά θεωρεί οτι μέσω τής εικόνας δείχνει την τιμή που αποδίδει στον φίλο του.

Στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία δεν συναντούμε σε κανένα σημείο τις λέξεις ειδωλολάτρης, ειδωλολατρεία.

Οι λέξεις είδωλο, ειδωλολάτρης, ειδωλολατρεία συνδεμένες με θεούς, δεν έχουν την αρχή τους σε Ελληνικά κείμενα.

Μέσω των αγαλμάτων και κυρίως της μυστηριακής τους γλώσσας μεταδίδονταν πληροφορίες στους μυημένους. Αυτό δύναται να το αντιληφθεί καθένας από εμάς εάν μελετήσει το «περί αγαλμάτων» έργο του Πορφυρίου καθώς και την ανάλυση του Πλάτωνα στο έργο Κρατύλος.

Στο «κατά χριστιανών» έργο του Πορφυρίου σώζεται ένα σημαντικό απόσπασμα που ρίχνει φώς στην κατασκευή των ναών και αγαλμάτων από μέρους των Αρχαίων Ελλήνων:

Όσοι αποδίδουν τον πρέποντα σεβασμό στους θεούς δεν πιστεύουν ότι ο θεός βρίσκεται στο ξύλο ή στο λίθο ή στο χαλκό από τον οποίο κατασκευάζεται το ομοίωμα τους, ούτε θεωρούν ότι αν ακρωτηριασθεί ένα μέρος του αγάλματος μειώνεται η δύναμις του θεού.

Για περισσότερες πληροφορίες:

1.Πορφύριος "περί αγαλμάτων" εκδόσεις Ηλιοδρόμιο

2. Πλάτων: "Κρατύλος" εκδόσεις Ζαχαρόπουλος

3.Πλούταρχος: "περί δεισιδαιμονίας" εκδόσεις Κάκτος

4. Πορφύριος: "κατά χριστιανών" εκδόσεις θύραθεν

5. Ησύχιoς: Λεξικό εκδόσεις Γεωργιάδης

ΤΟ ΡΗΜΑ «ΠΙΣΤΕΥΩ» ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ