ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟΥ ΗΣΙΟΔΟΥ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ...

Ησιόδου, "Έργα και Ημέραι", ένα έργο με αποκαλυπτικές, διαχρονικές και επίκαιρες επισημάνσεις.

ΗΣΙΟΔΟΣ - "Έργα και Ημέραι", στιχ. 174 - 201

Άμποτε να μη ζούσα εγώ σ᾽ αυτήν την πέμπτη γενεά, με τους ανθρώπους της· καλύτερα να ᾽χα πεθάνει πιο μπροστά ή να γεννιόμουν ύστερα. Γιατί έφτασε τώρα η ώρα του γένους του σιδήρου.

Μήτε τη μέρα θα απολείψουν κάματος και πόνος μήτε τη νύχτα η φθορά τους θα κοπάσει· τους περιμένουν μέριμνες βαριές, θεόσταλτες, μόλο που κάποτε θα σμίγει και σ᾽ αυτούς καλό με το κακό.

Ο Δίας όμως θα αφανίσει κι αυτό το γένος των βροτών· όταν τα νήπια θα γεννιούνται με κροτάφους γκρίζους· ούτε ο γονιός θα μοιάζει του παιδιού του μήτε και τα παιδιά με τους γονείς· ο ξένος στον φιλόξενο, ο σύντροφος στον σύντροφο μήτε κι ο αδελφός στον αδελφό δεν θα ᾽ναι φίλος πια, που ήταν άλλοτε ο κανόνας.

Θα τους καταφρονούν τους γέροντες γονείς οι απόγονοί τους, θα τους χλευάζουν ξεστομίζοντας λόγια βαριά, άσπλαχνοι, ανίδεοι μπροστά στον φόβο του θεού· σ᾽ εκείνους που τους γέννησαν, όταν γεράσουν, δεν θα αποδώσουν τα τροφεία τους· καμιά αρετή ευορκίας, δικαιοσύνης, καλοσύνης· αντίθετα, θα δείχνουν την εκτίμησή τους σ᾽ όποιον θα πράξει το κακό· το δίκιο καθενός η δυνατή γροθιά· θα λείψει κι η ντροπή· θα βλάφτει ο τιποτένιος τον καλύτερό του, με δόλια λόγια ξεγελώντας τον, και θα ορκίζεται από πάνω.

Ο φθόνος μόνον θα συντροφεύει τους ανθρώπους μες στη συμφορά τους κακόγλωσσος, χαιρέκακος, μνησίκακος.
Και τότε προς τον Όλυμπο, μακριά από πλατείες και δρόμους, καλύπτοντας με τον λευκό τους πέπλο την ωραία θωριά τους, εγκαταλείποντας για πάντα τους ανθρώπους, θα φύγουν και θ᾽ ανέβουν στον κόσμο των θεών η Αιδώς κι η Νέμεση.
Ό,τι θα μείνει, θα ᾽ναι μόνο βάσανα πικρά, κλήρος για τους απόκληρους βροτούς, δεν θα υπάρξει στα δεινά τους σωτηρία καμιά.

ΗΣΙΟΔΟΣ - "Έργα και Ημέραι", στιχ. 174 - 201

(Απόδοση Δ. Ν. Μαρωνίτης)
Το πρωτότυπο κείμενο στην πηγή: http://www.greek-language.gr