Φλεγόμενη από πόθο η Κίρκη προσφεύγει στη γνωστή της τέχνη, η οποία εν τούτοις στέκεται ανίκανη να μετριάσει τον έρωτά της. Εσύ λοιπόν που ζητάς συμπαράσταση από εμένα, πάψε να καταφεύγεις στα φίλτρα και στα μάγια.
V. Μην καταφεύγεις άδικα σε μαγικά
Αυτός που φαντάζεται πως τα βότανα της Θεσσαλίας και οι μαγικές τέχνες μπορούν να τον βοηθήσουν θα δει τι θα του συμβεί και θα καταλάβει πόσο γελασμένος είναι.
Ο Απόλλωνας με τις ιερές εμπνεύσεις που μου υπαγορεύει μας παραχωρεί το μυστικό μιας αθώας γιατρειάς, τέτοιας που δε θ' αναγκαστούν να βγουν φαντάσματα από τους τάφους, ούτε οι γριές μάγισσες θα χρειαστεί να κάνουν επικλήσεις σε υποχθόνιες δυνάμεις, τα μαγιοβότανα δε θ' αξιοποιηθούν και η μαγική σφαίρα τον Φοίβου δε θα σκοτεινιάσει ξαφνικά.
Όπως πάντα τα νερά του Τίβερη θα πηγαίνουν κατά τη θάλασσα και το άρμα της Σελήνης, που το σέρνουν άσπρα άλογα, θα εξακολουθεί να κάνει το γνωστή πορεία του. Οι καρδιές ποτέ δε θα γίνουν συντρίμμια από ξόρκια και ο έρωτας ποτέ δε θα το βάλει στα πόδια νικημένος από τη δυνατή μυρουδιά του θειαφιού.
Σε τι τάχα σε βοήθησαν τα βοτάνια του Φόσιου, κόρη της Κολχίδας, όταν προσπαθούσες να αποτρέψεις τη φυγή σου από το σπίτι των προγόνων σου;
Σε τι, Κίρκη, εκείνα που πήρες από τη Περσηίδα, αφού με το που φύσηξε ούριος άνεμος πήρε μαζί του τα καράβια του Οδυσσέα κι ας είχες κάνει τα πάντα για να μην μπορέσει να σου φύγει ο πολυμήχανος φιλοξενούμενός σου; Σημασία είχε ότι το πεπρωμένο του ήταν μια φυγή μ' ολάνοιχτα πανιά. Αν κι έκανες τα πάντα να μην πυρακτωθείς από μια τέτοια ολέθρια φωτιά, στο τέλος ο έρωτας φώλιασε στην καρδιά σου. Κι ενώ μπορούσες ν' αλλάξεις τη μορφή των ανθρώπων δεν μπορούσες ν' αλλάξεις τους νόμους που κυβερνάνε τον καρδιά. Μάλιστα λένε πως τον ώρα που ήταν έτοιμος ν' αποπλεύσει, εσύ προσπάθησες να τον συγκινήσεις με τις εξής λέξεις:
«Μη νομίζεις πως ελπίζω πια, όπως στην αρχή. Δεν έρχομαι να σε ικετεύσω να με κάνεις σύζυγό σου. Κι ας είμαι θεά. Κι ας είμαι κόρη του Ήλιου. Μόνο μια χάρη σου ζητώ. Να μη βιαστείς να φύγεις. Τι λιγότερο πια μπορώ να ζητήσω; Τα κύματα πρέπει κανείς να τα φοβάται. Περίμενε, κι αργότερα ο άνεμος θα είναι ευνοϊκός για τα πανιά σου. Τώρα πια δεν πρέπει να βιαστείς για να κατακτήσεις κάποια Τροία, κανένας δεν καλεί τους συντρόφους σου στη μάχη. Η αγάπη κι η ειρήνη βασιλεύουν εδώ. Για κακή μου τύχη σ' αυτόν εδώ τον τόπο η μόνη πληγωμένη είμαι εγώ αλλά και μαζί υποχρεωμένη να υποταχθώ στη θέλησή σου».
Αυτή μιλούσε και ο Οδυσσέας πάνω στο καράβι του σαλπάριζε. Τα λόγια της τα πήρε ο άνεμος μαζί με τα πανιά. Φλεγόμενη από πόθο η Κίρκη προσφεύγει στη γνωστή της τέχνη, η οποία εν τούτοις στέκεται ανίκανη να μετριάσει τον έρωτά της.
Εσύ λοιπόν που ζητάς συμπαράσταση από εμένα, πάψε να καταφεύγεις στα φίλτρα και στα μάγια.
ΟΒΙΔΙΟΥ – ΤΑ ΑΝΤΙΔΟΤΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Απόδοση: Κατερίνα Μαγγανά
---------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου