ΓΟΡΓΙΑΣ (483-375 Π. Χ.)

Το Ον, αν δεχτούμε ότι υπάρχει, δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί. Αν δεχτούμε ή μάλλον υποθέσουμε ότι μπορεί να κατανοηθεί, δεν είναι δυνατόν τότε, δια της ανακοινώσεως να μεταδοθεί η γύρω από αυτό γνώση: «ουδέν εστίν, ει δ’ εστίν ου νοητόν, ει δε νοητόν, αλλ’ ου γνωστόν, ειδέ και γνωστόν, αλλ’ ου δηλωτόν άλλους». Το Ον, αν υπάρχει, θα πρέπει να είναι ή γεννητό ή αγέννητο. Αν είναι γεννητό, τότε θα υπόκειται στην διαδικασία της φθοράς. Επομένως δεν θα είναι αιώνιο. Αν είναι αγέννητο θα είναι συγχρόνως άπειρο, αφού δεν θα έχει αρχή. Ως άπειρον όμως δεν μπορεί να περιλαμβάνεται ούτε εντος του εαυτού του, ούτε εντός κάτι άλλου, καθ’ όσον έτσι κι αλλιώς, θα υπήρχαν δυο όντα, ήτοι, ο τόπος ή το κάτι, εντός του οποίου θα βρίσκεται το Ον, γεγονός που αναιρεί την ύπαρξη ενός απείρου όντος. (Γοργίας: «Περί του μη όντος ή περί φύσεως»

Προς αποφυγήν σύγχυσης, ας περιοριστούμε στο «δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί» όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Γοργίας. Που είναι και το φρονιμότερο. Αφού είναι αδύνατον να κατανοηθεί κάτι, πέρα από τις ανθρώπινες δυνατότητες. Όλες οι ερμηνείες περί Όντος, ίσως πρέπει να ληφθούν ως υποθέσεις, αφού υπάρχουν ανεξερεύνητοι και άγνωστοι ακόμη φυσικοί νόμοι, (απολύτως σχετικοί με την Φύση άρα με το Ον) οι οποίοι είναι δυνατόν να εδραιώσουν νέα επιστημονικά δεδομένα καταργώντας τα παλαιοτέρα. Μόνο τα θρησκευτικά δόγματα, τα οποία χαρακτηρίζει μια ακαμψία και μια άρνηση για οποιαδήποτε αναθεώρηση, επιμένουν πεισματικά σε αστήρικτες πλέον θεωρίες του μακρινού παρελθόντος. Οι άγνωστοι φυσικοί νόμοι που περιμένουν να ανακαλυφθούν και να αλλάξουν στερεότυπα που στηρίζονται σε ελλιπή γνώση, είναι νόμοι Φυσικοί, άρα του Όντος. Καλό είναι λοιπόν και οι θρησκείες να παρακολουθούν τις επιστημονικές εξελίξεις. Θρησκεία και επιστήμη κάποτε βρέθηκαν σε σύρραξη με καταστροφικά αποτελέσματα για την δεύτερη. Σήμερα λένε… πως ταυτίζονται. Μένει να φάνει στην πράξη.