ΑΠΟ ΕΔΩ ΞΕΤΡΥΠΩΝΟΥΝ ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ!!!

Το τζιτζίκι ή τζίτζικας ή τέττιξ στα Αρχαία Ελληνικά είναι ένα έντομο που ζει συνήθως στα δένδρα και παράγει ένα χαρακτηριστικό ήχο που προδίδει την παρουσία του (ερωτικό κάλεσμα). 

Η θηλυκή γεννά τα αυγά της μέσα σε τρύπες που κάνει πάνω στους μαλακούς βλαστούς. Αυτό γίνεται κατά τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο. Από τα αυγά βγαίνουν οι προνύμφες, περίπου κατά το τέλος του Καλοκαιριού, οι οποίες κατεβαίνουν από τα δέντρα, κάνουν τρύπες μέσα στη γη, κοντά στις ρίζες κι εκεί μπορούν να ζήσουν και τέσσερα χρόνια (αλλού 17 ή 13 χρόνια) μέχρι που να μετατραπούν σε κανονικές νύμφες.

Το τζιτζίκι, με μια πρώιμη μορφή, ζει σαν ταπεινό σκουλήκι κάτω από το έδαφος από 4 έως 17 χρόνια ανάλογα με το είδος. Από τη στιγμή που βγαίνει στην επιφάνεια, σκαρφαλώνει στα δέντρα, βγάζει φτερά κι αρχίζει να τραγουδά. Έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση. Λίγες εβδομάδες αργότερα, πεθαίνει.

Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαριέρ ιχνογραφώντας το Ελληνικό Καλοκαίρι δηλώνει πως ένας κόσμος χωρίς τζιτζίκια θα ήταν «μία Πυθία χωρίς χρησμούς».

Σείριος – ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ

-------------------------------------------------

Ο τέττιξ των Αθηναίων

Ο ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΤΖΙΤΖΙΚΙΩΝ

ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΤΖΙΤΖΙΚΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ