Οι σκέψεις οι άσχημες...

Τις σκέψεις, δεν μπορείς να τις κάνεις να μην έρχονται. 
Αυτό που μπορείς να κάνεις εσύ, είναι να μην ανοίξεις διάλογο μαζί τους. Να μην τους πιάσεις κουβέντα. 

Απλά να αδιαφορήσεις.

Σκέψου το πιο απλά. Στο σπίτι σου. Μπορείς να ελέγξεις ποιος θα έρθει και θα σου χτυπήσει την πόρτα; Μπορείς να το προβλέψεις; Μπορείς να το αποφύγεις; Όχι.

Αυτό που μπορείς να κάνεις, είναι να βλέπεις κάθε φορά, αν αυτός που στέκεται στο κατώφλι σου και σου χτυπά, είναι φίλος ή εχθρός. Και αν είναι φίλος, να του ανοίγεις και να τον καλοδέχεσαι και αν είναι εχθρός να τον αφήνεις έξω.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις σκέψεις. 

Δεν μπορείς να τις κάνεις, να μην έρχονται. Μπορείς να διαλέγεις όμως κάθε φορά, με ποιες από αυτές, θα κάνεις συζήτηση. Σε ποιες θα δώσεις σημασία.

Και αν οι σκέψεις, οι άσχημες, επιμένουν;  Και αν δεν φεύγουν;

Ας επιμένουν. Ας μην φεύγουν. Άστες να χτυπάνε. Κάποια στιγμή θα βαρεθούν. Κάποια στιγμή, θα κουραστούν. Και θα φύγουν έτσι όπως ήρθανε. Αρκεί να μην βρεθεί κανείς να τους ανοίξει… Αρκεί εσύ, να μην τους ανοίξεις.

Πηγή

Το Χαμομηλάκι